Izrael i Żydzi
Derek opowiadał:
„Czas dorastania w Anglii sprawił, że nigdy nie byłem antysemitą, ale też nie przejmowałem się Żydami w jakiś szczególny sposób. Miałem dwóch żydowskich przyjaciół, ale oni byli całkowicie zasymilowani”.
Kiedy pod sam koniec wojny armia brytyjska wysłała go do Jerozolimy, Derek przyglądał się w podziwie i zdumieniu, jak Żydzi powracali z wielu różnych krajów po niemal dwóch tysiącach lat wygnania. Kiedy czytał księgi Izajasza, Jeremiasza i Ezechiela, rozumiał, że miał przed oczami wypełnianie się biblijnych proroctw.
Studiując gościnnie na Uniwersytecie Hebrajskim (w tamtym czasie był tam jedynym poganinem pomiędzy Żydami) i przyglądając się codziennemu życiu wraz z sześcioma żydowskimi córkami, dostrzegał cierpliwość i wierność Boga oraz wytrwałość narodu żydowskiego w zmaganiu się z presjami i upokorzeniami wszelkiego rodzaju. Mówił tak:
„Mamy do spłacenie niesamowity dług w stosunku do Żydów. Bez nich Kościół byłby pozbawiony patriarchów, proroków, apostołów, Biblii i Zbawiciela. Najcenniejszą rzeczą w moim życiu jest Biblia, a zawdzięczam ją Żydom”.
Poprzez książeczkę „Our Debt to Israel” („Nasz dług wobec Izraela”) oraz przez to, co głosił, Derek Prince przyczynił się do pobudzenia – w chrześcijanach na całym świecie – odpowiedzialności wobec Izraela oraz narodu żydowskiego. Jego książka „Ziemia Obiecana” omawia szczegółowo proroctwa, które na bieżąco się wypełniają i wyjaśnia Boży plan dla Bliskiego Wschodu w czasach końca.
W innej książce „The Destiny of Israel and the Church” („Przyszłość Izraela i Kościoła”) Derek poddaje analizie występowanie słów „Izrael” i „Izraelita” w Nowym Testamencie w siedemdziesięciu dziewięciu różnych miejscach, wyciągając wniosek, że w żadnym fragmencie słowo „Izrael” nie jest używane jako synonim dla słowa „Kościół”. Wyjaśnia, jak Kościół powinien rozpoznać wyjątkowe przeznaczenie Izraela i zjednoczyć się z Bożymi celami.
W każdym narodzie, gdzie posługiwał, Derek mówił o aktualnie wypełniającym się na całym świecie słowie z Księgi Jeremiasza 31:10: Słuchajcie słowa Pana, narody, i zwiastujcie na wyspach dalekich, i mówcie: Ten, który rozproszył Izraela, zgromadzi go i strzec go będzie jak pasterz swojej trzody. Potem podsumowywał to słowami Jezusa: Dziś wypełniło się to Pismo w uszach waszych (Łk 4:21). Rzucając swym słuchaczom wyzwanie do pozytywnej odpowiedzi, cytował trzy przypowieści z Ewangelii Mateusza 25 i mówił tak:
„W każdej z tych przypowieści byli tacy, których Bóg odrzucił. Dlaczego? Wszyscy ludzie, o których tu się mówi, mieli ze sobą coś wspólnego: apatię i pasywność. Nie chodziło o to, co robili, ale o to, czego nie robili. Jesteśmy albo za, albo przeciw, albo gromadzimy – albo rozpraszamy, albo budujemy – albo burzymy. Nie ma nic pośrodku. Bóg zobowiązuje nas, chrześcijan, do pocieszania Izraela i zanoszenia modlitw o niego”.
Derek okazywał swe zaufanie do proroczych Pism, mieszkając w Izraelu i towarzysząc Żydom w czasie presji i zmagań codziennego życia. Postrzegał wstawiennictwo jako swoje pierwszoplanowe zadanie – często modlił się, by Bóg wypełnił swoje Słowo i sprowadził zbawienie na Bliski Wschód do Żydów, muzułmanów oraz nominalnych chrześcijan.